Ο λόγος στους Νοσηλευτές και όχι στις πολιτικές σκοπιμότητες

Νίκαια 11/05/2020

Ποιος είναι ο Νοσηλευτής που λαμβάνει το χειροκρότημα; 

Η ενσυναίσθηση είναι μία από της ικανότητες που πρέπει να έχει αυτός που ασκεί το επάγγελμα του Νοσηλευτή. Η ικανότητα δηλαδή να μπορεί να έρθει στην θέση του ασθενή έτσι ώστε να μπορεί να αντιληφθεί καλύτερα τις ψυχοσωματικές του ανάγκες.

Με βάση αυτήν την ικανότητα θα δοκιμάσω να βάλω τον εαυτό μου όχι μόνο στην θέση του ασθενή αλλά όλων των εν δυνάμει ασθενών, όλων των ανθρώπων γύρω μας.

 Σε πρώτη ανάγνωση από την θέση του ανθρώπου που κλήθηκε από την αρχή της υγειονομικής κρίσης να χειροκροτήσει το Νοσηλευτικό και Ιατρικό προσωπικό των νοσοκομείων, τίθεται το ερώτημα ποιους νοσηλευτές χειροκρότησε; Χειροκρότησε τον νοσηλευτή με Πανεπιστημιακή εκπαίδευση, με Τεχνολογική εκπαίδευση ή με Δευτεροβάθμια εκπαίδευση; Ζήτησε το πτυχίο του όταν χειροκροτούσε ή χειροκρότησε όλους τους συναδέλφους που στελεχώνουν τις δημόσιες υγειονομικές δομές; Σκεφτόμενος σαν ένας απλός λήπτης υπηρεσιών υγείας η εικόνα που σχηματίζεται στο μυαλό μου δεν περιλαμβάνει τέτοιου είδους διαχωρισμούς. Οι συνάδελφοι στην καθημερινότητά μας δεν μπορούμε να έχουμε τέτοιου είδους διαχωρισμό, γιατί η πραγματικότητα είναι αδυσώπητη και μας χρειάζεται όλους.

Μπαίνοντας στην θέση του ΔΕ Νοσηλευτή, όσο μπορώ να το κάνω αυτό, το πρώτο που μου έρχεται στο μυαλό είναι, ότι τόσα χρόνια στα νοσοκομεία η δουλειά μου είναι ίδια με του ΤΕ και του ΠΕ νοσηλευτή, η αμοιβή μου όμως είναι κατά πολύ μικρότερη από τους συναδέλφους. Η όποια επιπλέον εκπαιδευτική κατάρτιση είναι δύσκολο να γίνει αντιληπτή στην καθημερινότητα του κυκλικού ωραρίου και των αργιών εργασίας. Σαφώς και υπάρχει διαφορετική κατάρτιση αλλά μόνο τύποις. Οι καθημερινές εργασίες  είναι κατά 99% ίδιες σε όλες τις βαθμίδες και χρόνια ολόκληρα το σύστημα υγείας στηρίζεται στην εργασία όλων σαν μία ομάδα με χιλιάδες ελλείψεις τόσο σε προσωπικό όσο και σε υλικά. Σαν ΔΕ νοσηλευτής λοιπόν έχω μία αμφιθυμία για το χειροκρότημα, και για τις ευχαριστίες. Απευθύνονται άραγε και σε εμένα;

Σαν ΤΕ νοσηλευτής  μπορώ να περιγράψω την εμπειρία μου από την ημέρα που προσλήφθηκα σε σχέση με τους συναδέλφους ΔΕ. Ο διαχωρισμός δεν υπάρχει στο μυαλό μου γιατί δεν τον επιβεβαιώνει καμία από τις εμπειρίες μου. Ο διαχωρισμός που έχω στο μυαλό μου είναι ανάμεσα σε ευσυνείδητους και μη συναδέλφους, σε ικανούς και μη συναδέλφους, σε συναδέλφους με ανθρώπινο και μη πρόσωπο και όλα αυτά δεν έχουν να κάνουν με την βαθμίδα εκπαίδευσης και τα πτυχία. Στα πρώτα βήματα της επαγγελματικής μου πορείας τις ουσιαστικότερες εμπειρίες τις απέκτησα από συναδέλφους ΔΕ ως επί το πλείστον. Η καθοδήγηση καθώς και οι τεχνικές που μου δόθηκαν στην πορεία της επαγγελματικής μου πορείας είτε στην Δ΄ Πανεπιστημιακή Χειρουργική κλινική είτε στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών αλλά και στα δέκα χρόνια που εργάστηκα σαν αποκλειστικός, προέρχονται από συναδέλφους ΔΕ. Η θεωρητική κατάρτιση χωρίς την κλινική εμπειρία δεν σε κάνει πλήρη επαγγελματία. Παρόμοιες εμπειρίες είμαι σίγουρος πως έχουν η πλειονότητα των συναδέλφων ΤΕ αλλά και ΠΕ.

Στο παρακάτω σχήμα 1. γραφικά αποτυπώνεται το πεδίο εργασιών και των τριών βαθμίδων εκπαίδευσης. Θα μπορούσε κάλλιστα να είναι εφαπτόμενοι κύκλοι, χάριν όμως της γραφικής αποτύπωσης δόθηκαν ευκρινείς αποστάσεις. Από το σχήμα επίσης γίνεται εμφανές πως οι αποστάσεις στο πεδίο αρμοδιοτήτων και των τριών βαθμίδων είναι ίδιες.

Η προωθούμενη νομοθέτηση της κυβέρνησης δεν λαμβάνει υπόψη της τίποτα από τα παραπάνω. Τυχαία; Όχι φυσικά. Οι συμβουλάτορες καθώς και οι ειδήμονες του επιμελητηρίου δεν δίνουν την πραγματική εικόνα και ο λόγος είναι πολύ απλός.

Η ΕΝΕ λοιπόν δεν θέλει τους ΔΕ στον ίδιο κλάδο, γιατί έτσι θα δεχθεί πως πρέπει να τους εντάξη στο επιμελητήριο και με τους ΔΕ ενταγμένους δεν ορίζει πλέον την διοίκηση του. Οι σκοπιμότητες έτσι και αλλιώς είναι αυτές που συντηρούν τον διαχωρισμό τόσα χρόνια, τι θα άλλαζε τώρα;

Το σφάλμα της κυβέρνησης, η οποία προσδοκά να εκμεταλλευτεί εκλογικά το γεγονός ( δεν αργούν οι εκλογές κατά την γνώμη μου), είναι πως θεωρεί δεδομένη την εκπροσώπηση της πλειοψηφίας των νοσηλευτών ΠΕ και ΤΕ από την ΕΝΕ. Επίσης σημαντικό παράγοντα που δεν λαμβάνει υπόψη της είναι το πλήθος των ΔΕ στα νοσοκομεία, που αυτή τη στιγμή είναι περίπου στο 40% των νοσηλευτών.

Για εμένα είναι ξεκάθαρο πως δεν έχει κανένας το δικαίωμα να διαχωρίζει το νοσηλευτικό προσωπικό, ΠΕ ΤΕ και ΔΕ εκτελούμε τις ίδιες εργασίες, είμαστε όλοι νοσηλευτές και δικαιωματικά πρέπει να ανήκουμε όλοι σε έναν κλάδο.

Τσολάκης Ιωάννης  Νοσηλευτής ΤΕ

Μέλος και Γραμματέας του 3ου Σωματείου Νοσηλευτικού Προωστικού Αττικής Πα.Σο.Νο.Π

Μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Εργαζομένων του Νοσοκομείου Νίκαιας και Δυτικής Αττικής με την παράταξη ΥΓ.Ε.Ι.Α

Εκπρόσωπος του λοιπού πλην ιατρών προσωπικού στο ΔΣ του Νοσοκομείου Νίκαιας και Δυτικής Ατικής

Μέλος της παράταξης Αγώνας-Αντίσταση-Ανατροπή στην ΠΟΕΔΗΝ